Wyścig szczurów

Akapit 1 - pełna zgoda, tylko niech to zrobi charyzmatyczny premier lub prezydent (jak w Gruzji) a nie monarcha.

Akapit 2 - aborcja zgoda, in vitro raczej nie, ale szczerze mówiąc nie znam się więc nie będę się wypowiadał, czy da się zrobić przepisy racjonalne - tak, tylko że dla mnie pro-katolickie = racjonalne.

Więc czyż nie lepiej dać zapisy w konstytucji blokujące socjalizm, i do tego króla stojącego na straży, niż oddawać władzę w rękę jednej osoby? A jaką dasz gwarancję iż syn króla nie będzie socjalistą? Mówisz o 75% odwołujących króla - nigdy nie znajdzie się 75% samych liberałów, jeśli socjaliści przeprowadzą kampanię, więc to rozwiązanie też jest niestałe.

A kto więc będzie wybierał następce króla?
Monarchia ma jedną, podstawową wadę socjalizmu - traktuje ludzi jak bezmyślne bydlęta (demokracja w mniejszym stopniu).

Owszem bydlęta. Najlepszym systemem jeśli chodzi o nie-zbydlęcenie jest zdecentralizowana demokracja - masz prawo głosu i wiesz iż twój głos się dużo liczy. A co do meneli - rzadko chodzą na wybory

Ale kto tego króla wybiera? I czemu wolnorynkowiec ma być lepszy (ja rozumie, ja popieram, ja wiem, liberalizm jest lepszy, ale nie dyskryminujmy na tle poglądów, bowiem tak ogromne odejście od norm etycznych naraża na szwank ich całość)?

Demokracja, podobnie jak i inne ustroje, zależy od jednego, acz bardzo ważnego czynnika - czynnika ludzkiego. O ile w monarchii i dyktaturze jest to czynnik jednego człowieka, to w demokracji dotyczy to całego społeczeństwa. I tu zaczyna się podstawowy problem, bo nie ma żadnych cenzusów, który ograniczałby możliwość głosowania dla ludzi całkowicie nieznających się na polityce, ani też nie znających nawet programu partii, na jaką głosuje sugerując się obrazem medialnym. O ile król jest niemal zawsze odpowiednio przygotowany do sprawowania rządów, o tyle społeczeństwo (jako całość) - nie. Jeśli wprowadzić cenzus np. wykształcenia, część problemów minie, lecz zaczną się oskarżenia o łamanie tzw. "praw człowieka" i zasad demokracji. Widać zatem, iż rządy jednej osoby są lepsze, o ile osoba rządząca odznacza się cechami dobrego władcy tj. pracowitość czy dbanie o dobro obywateli. Obecnie polska polityka schodzi na psy, a politycy rządzą dla samego rządzenia, a nie z obowiązku. Dla króla zawsze dobro kraju będzie najważniejsze, gdyż jest z nim tak jak z przedsiębiorcą - chce, żeby jego "firma" (kraj) się rozwijał. To dlatego Fryderyk Wielki, władca wszak absolutny, uważał się za pierwszego sługę państwa.